107 kg

Núna gretta gáfumennirnir sig sem héldu uppi svo ágætri bókmenntaumræðu hér að neðan. En staðan á megruninni er sú að ég hef ekkert lést í langan tíma. Ég hef hins vegar ekkert gefið eftir í bindindinu. Í maí og júní léttist ég úr 114 kílóum niður í 107 með því að hætta að borða hveiti og sykur. Mig langar til að verða slétt 100 kg en lítið minna en það. Ég borða frekar mikið, er að gleypa í mig ost í miklu magni, fæ mér stundum skyr og harðfisk rétt áður en ég fer að sofa, í versta falli vakna ég um nætur eða eldsnemma á morgnana og fæ mér skyr með rjóma. Lystin er mikil en ekki lengur þessi gegndarlausa græðgi, því áður átti ég til að troða mig út af súkkulaði og kexi á nóttunni. Staðan er sú að ég á ekki á hættu að fitna aftur á meðan ég hreyfi mig reglulega og rýf ekki bindindið. En ætli ég að ná þessu 7 kílóum af mér í viðbót sem mig dreymir um þá þarf ég að taka mig á. Hef ekki alveg viljann í það þessa dagana. Það munaði einhvern veginn afar mikið um þessi fyrstu sjö kíló, það var eins og ég færðist af obese-stiginu niður á overweight-stigið. Þannig virka ég þokkalega grannur í fötunum núna og mér líður ekki illa berum að ofan þó að ég sé augljóslega of feitur. Mikilvægara er að ég verði ennþá ekki þyngri en 107 kg eftir tvö ár en að ég verði 100 kíló fyrir haustið, þannig að mikilvægast er að stimpla bindindið til eilífðar inn í vitundina.