Erla bauð mér í baðstofuna í Laugum í gærkvöld. Það er óraunverulegur staður, eins og í bíómynd. Í hvíldarstofunni varð ég dofinn af slökun og áhyggjuleysi.

Í morgun þurfti ég að sitja hátt í 2ja klukkustundalangan kynningarfund í Melaskóla. Hvernig fara börn að því að sitja kyrr á rassinum í skólastofu alla daga ár eftir ár? Enginn tölvupóstur, ekkert verið að skreppa frá í kaffi, ekkert blogg ...

Ég þarf að skrifa 6 blaðsíður fyrir mánaðamótin til að halda áætlun í skáldsögunni.