Mér líka rauð jól en rokið er óþarfi. Náði hins vegar í prýðilega Þorláksstemningu í gærkvöld en þá var góðviðri á Laugaveginum. Í gær kom Munro-bókin sem ég var búinn að panta á Amazon. Svo undarlega brá við að mér líkaði ekki fyrsta sagan í henni. Einhvern tíma í gær, rétt áður en við fórum að útrétta, en ég var að bíða eftir Erlu, greip ég Dauðann í Feneyjum úr bókaskápnum og las fyrsta kaflann. Ég átti hana alltaf eftir en er alveg kominn á bragðið núna. Hún togar í mig.

Ég er ekki búinn með Óvini ríkisins
Ég er ekki búinn með Eitur fyrir byrjendur (sem ég held að sé merkileg saga og nútímaleg í allra besta skilningi)
Ég er nýbyrjaður á Brekkunni
Ég veit að ég fær Skáldalíf í jólagjöf en ég varð hugfanginn af fyrsta kaflanum
Munro
Dauðinn í Feneyjum

Síðan stóð alltaf til að lesa smásögur Carol Shields og Á eigin vegum eftir Kristínu Steinsdóttur.

Staðreyndin er sú að í seinni tíð les ég ekkert mikið. Þetta er öngþveiti og einhverju þarf að fórna.

Í Þýskalandi mun ég fyrst og fremst skrifa en væntanlega taka Munro með mér og ætti því að spara hana núna; Skáldalíf er ansi þung í farangri. Auk þess mun ég lesa eitthvað á þýsku, t.d. Der Spiegel. Þar að auki mun ég fá mér bók eftir Larissu Böhning en ég kynntist henni lítillega á bókmenntahátíðinni í Manchester. Ég les varla meira en það í þeirri ferð.

Ég ætlaði að skrifa um jólin. En þetta snýst allt um bækur. Ég fæ rjúpur í kvöld og geri Waldorf-salat.

Gleðileg jól.