Persónulegt framhald af Bókmenntaskýringum til alþýðu á almannafæri

Ég fór síðan aftur upp í vinnu og baukaði við bókina. Tók síðan smá kvöldlabbitúr með Erlu, þ.e. við mættumst á miðri leið milli Íslensku og Tómasarhagans og gengum saman heim, ég blaðrandi út í eitt um bókina og hún að rembast við að reyna að fá botn í blaðrið.

Síðan þá hef ég verið í bullandi hamingju sköpunargleðinnar við endursamningu á miðhluta bókarinnar þar sem ég hef tekið mestu listrænu áhættu ferils míns (listræn áhætta hefur hingað til ekki verið aðalsmerki mitt, styrkurinn hefur legið í öðru) og dæmið virðist ganga upp.

Í sögunni verða bæði kunnuleg höfundareinkenni mín í bland við nýstárleika. Víða mun ég koma lesendum mínum töluvert á óvart.

Þeir þurfa bara að bíða í rösklega hálft ár.

Það er misskilningur einhverra að þetta verði stór bók. Hún verður stutt en margskrifuð og þrauthugsuð.