Þá er það komið á daginn: Ég get sungið. Ekki hafði ég hugmynd um það. Líklega er ég með rödd og getu til að syngja mig í gegnum a.m.k. eina audition í Idol.

Svokölluð hæfileikakeppni var haldin í jólasamkvæmi Íslensku auglýsingstofunnar. Eftir nokkra hvatningu lét ég til leiðast og sögn My Generation við vélrænan undirleik og með bakraddaaðstoð nokkurra vinnufélaga. Ég kann ekkert í tónlist, ekki nokkurn skapaðan hlut en vissi svo sem fyrir að ég hef sterka rödd, auk þess er ég alltaf að raula Who-lögin og hef svo sem haft á tilfinningunni að ég gæti haldið lagi. Þetta virkaði hins vegar mun betur en nokkurn gat órað fyrir og erfitt var að sjá hvorir voru meira undrandi yfir árangrinum, ég eða vinnufélagarnir. Hamingjuóskirnar voru vægast sagt þrálátar.

Aðspurð sagði Erla að hún hefði ekki heyrt einn einasta falska tón í flutningnum.

Auk þess braut ég kassagítar á sviðinu. Það var eðlilegur partur af atriðinu.

Ekki það, að ég hef ekki mikið að gera við þessa takmörkuðu hæfileika. Þeir eru nokkurn veginn gagnslausir en samt er gaman að þessu.