Gula húsið er ein besta bók Gyrðis. Hún er frábær. - Hvers vegna segi ég þetta núna? Ég las hana fyrir fjórum árum og núna rétt áðan voru sögur úr henni að leita á mig. Sérstaklega þessi um berklaveika strákinn. Smásagnasöfn Gyrðis hafa mörg hver verið hvert öðru líkt og dálítið farið eftir hugarástandi lesandans og hvað hann hefur lesið margar bækur eftir Gyrði, hvernig honum líkar þær. Gula húsið er á yfirborðinu keimlík öðrum bókum hans en líklega er hún betri en þær flestar. Ef einhver les þetta blogg, lesið líka Gula húsið, ef þið eruð ekki búin að því.

Vika bókarinnar hefst á morgun og þá tek ég þátt í upplestri á Jóni forseta. Ég treysti mér ekki til að lesa söguna mína úr bókinni 23. apríl því hún er allt of löng og virkar illa ef ég les hluta úr henni. Ég ætla að lesa styttri sögu sem heitir Mjólk til spillis.