Egill Helgason veltir því fyrir sér á visir.is hvers vegna ríkisstjórnin sé svona óvinsæl þegar allt, eða flest, gengur svona vel í þjóðfélaginu. Efnahagsmál eru mál málanna í stjórnmálum og ekki hefur maður þurft að hafa áhyggjur af þeim í mörg ár, hins vegar var efnahagsvandinn og óðaverðbólgan nánast eins og náttúrulögmál þegar ég var að vaxa úr grasi. Egill týnir til nokkrar skýringar en ég held að þyngst vegi að stórum hluta fólks finnst að flokkar sem setið hafa nokkur kjörtímabil í röð eigi að víkja. Ég skil hins vegar ekki þann hugsunarhátt.