Frásagnir af kynsvalli verða líklega seint flokkaðar sem fallegar sögur þó að eflaust hafi margir gaman að heyra um slíkt. Fallegt er þó orðið sem mér kemur í hug um eina slíka örstutta frásögn, og er hún þó langt því frá lostavekjandi.

Sagan gerist á elliheimili á Englandi fyrir nokkrum árum. Tvö pör á níræðisaldri fengu eitt kvöldið leiða á sjónvarpsdagskránni og fóru í svokallað 4some í setustofunni. Upp komst um athæfið og fólkinu var vísað frá heimilinu. Ekki fylgir sögunni hvað varð um það. Nú vaknar spurning: Hvort er heilbrigðara, að horfa á sjónvarpið eða stunda kynsvall á síðustu ævidögunum. Líklega er það fyrst í ellinni sem það er í rauninn heilbrigt, a.m.k. í einhverjum skilningi, að stunda það sem kallað er óábyrg kynlífshegðun.

Var réttmæt að reka fólkið af heimilinu? Sem forstöðumaður hefði ég áminnt það fyrir að gera þetta í setustofunni en leyft framferðið inni á læstu herbergi. Og nei, auðvitað var brottreksturinn ekki réttmætur.