Hvað eftir annað hugsa ég með mér: Ég ætti kannski að blogga um þetta. En svo nenni ég því aldrei.

Í gærkvöld fór ég niður í vinnu til að skrifa en skrifaði ekki nema eina setningu. Síðan þurrkaði ég hana út. Á föstudaginn skrifaði ég í 20 mínútur í hádeginu og svo í hálftíma heima um kvöldið. Afraksturinn var 2 síður, hátt í þúsund orð.

GSM-vasinn á nýja flauelsjakkanum er ekki nógu djúpur. Síminn hefur tvisvar dottið úr honum.

Hjólið er orðið alveg bremsulaust. Ég þarf að fara á því vestur á Nes og láta þann sem seldi mér það stilla bremsurnar. En ég treysti mér varla til þess.

Við förum aftur í Veggjatennishúsið í kvöld. Spurning hvort ég flýi ekki alveg inn í e-a stöðina. Það er skelfilegt að skokka í svona kulda.

Ég veit ekki hvenær ég á næst að skrifa grein í Blaðið. Er einhvern veginn sannfærður um að ég frétti það ekki fyrr en kvöldið áður.