Ekki spara of mikið

Það þarf ekki hagfræðing til að átta sig á því að fólk á að spara í góðæri en eyða ef það mögulega getur í kreppu. Auðvitað eru margir ekki aflögufærir núna. En þeir sem eiga lausafé ættu ekki að horfa í hverja krónu og bregðast við kreppunni með því að nurla. Ef allir hugsa þannig verður kreppan ennþá meiri.

Ég hef enn ekki orðið fyrir fjárhagslegu kjaftshöggi af kreppunni. Sparnaðurinn ekki í hlutabréfum og enn er ekki búið að reka mig úr vinnunni. Auðvitað hefur kaupmátturinn hrunið, launin ekki hækkað í heilt ár, aukavinnan horfin og verðbólgan búin að vera 15 prósent lengi. Samt hef ég það ágætt og sem betur fer hafa fleiri það ennþá ágætt, hvað sem síðar kann að verða.

Og við sem höfum það ennþá gott eigum að eyða peningum, ekki búa okkur undir kreppuna með nurli. Reynum að halda lífi í viðskiptum. Kaupum hamborgara. Kaupum okkur inn á landsleikinn við Makedóníu. Kaupum okkur buxur og skyrtur.

Sömu skilaboð ætti að flytja fyrirtækjum sem ekki eru á vonarvöl. Ekki reka fólk nema það sé nauðsynlegt. Ekki hætta við að ráða í starfið sem ykkur langaði að ráða í nema að það sé óðs manns æði að ráða fólk. Ekki hætta við að ráða bara til að vera varkár í kreppunni.

Þeir sem eitthvað eiga þurfa að halda áfram að eyða. Þannig verður kreppan ekki meiri en óhjákvæmilegt er.

Slátur er fyrir þá sem þegar eru orðnir staurblankir. Hinir ættu að halda áfram að kaupa sér hitt og þetta. Það er í okkar allra þágu.