Úlfhildur Dagsdóttir skrifar fínan ritdóm á bokmenntir.is um frumlega og skemmtilega ljóðabók Baldurs Óskarssonar, Ekki láir við stein (útg. Ormstunga), en ég er einmitt að lesa þessa bók núna mér til mikillar ánægju. Fyrir tveimur árum gerði hún sér lítið fyrir og fjallaði á vandaðan hátt um síðustu bók Baldurs í sjónvarpsdómi og rauf þar skemmtilega hefð síðustu ára fyrir því hvaða bækur á að ritdæma í sjónvarpi: Skáldsögur og ævisögur eftir höfunda stóru forlaganna. Það er gaman þegar gagnrýnandi í áberandi hlutverki sjónvarpsgagnrýnandans hefur sjálfstæðar skoðanir á því hvað er bitastætt eða öllu heldur þegar sjálfstæðar skoðanir gagnrýnandans eru ekki algjörlega í samræmi við sölulista. Reyndar rauk bók Baldurs upp ljóðabókalistann eftir sjónvarpsdóminn í hittifyrra, þó að eflaust hafi sú sala ekki farið í mörg hundruð.