Ég borðaði með Rúnari Helga í Iðu í hádeginu. Ég var með einhver ónot út í staðinn fyrir áramót en get tekið það aftur núna. Maturinn er afar góður og tónlistin núna mátulega hátt stillt og við hæfi. Auk þess svíkur útsýnið engan. Við ræddum bókmenntalífið eins og gengur.
Hann lét þess getið að honum þætti nóvellan vera e.t.v. það form sem gæti hentað mér best. Þéttleiki smásögunnar í stíl en persónusköpun í anda skáldsögunnar.