Ég veit að þetta er dálítið háskólanemaleg færsla en ég verð að láta hana flakka. Hljómsveitin Divine Comedy, sem er í raun sólódæmi hins dásamlega tónlistarmanns Neil Hannon, er fjölskylduhljómsveitin á mínu heimili. Fátt hefur sameinað þessa litlu fjölskyldu betur en feikilega vel flutt og innileg lög þessa manns. Í dag rakst ég á dóm í Mogganum eftir Skarphéðinn Guðmundsson (sem mér finnst nota bene afar viðkunnanlegur og vel skrifandi tónlistarskríbent) um nýútkominn mynddisk með hljómsveitinni, Live at Palladium. Ég á ekki DVD-tæki en get samt ekki beðið eftir því að ná í eintak og stinga í tölvuna. Það verður frábært (svo maður noti nú virkilega frumlegt lýsingarorð eða þannig) að sjá og heyra öll þessi góðu lög flutt af risastórri hljómsveit með strengjum og öllu tilheyrandi.