Talandi um óð til H.C. Andersen þá er vert að minna á ljóðabókina Tindátar háloftanna eftir Óskar Árna Óskarsson sem kom út um 1990.

Uppáhaldskaffihúsin mín þessa dagana eru Hressó, staðurinn á Lækjartorgi (man ekki enn hvað hann heitir), Kaffi Roma við Rauðarárstíg, Tíu dropar við Laugaveg og Kaffisetrið við Laugaveg. Mismunandi ástæður eru fyrir dálætinu á hverjum stað og því er þetta enginn almennur gæðastimpill. Kaffihúsin við Hlemm græða t.d. heilmikið á því að vera einfaldlega á Hlemmi en fyrir marga aðra væri það mínus.

Hressó er mér efst í huga af þessum stöðum núna. Segja má að þar hafi tekist að uppfæra klassíska stemningu. Enn sem fyrr sækja rithöfundar Hressó stíft en nú á dögum eru rithöfundarnir orðnir svo fjölbreyttir: flestir eru með fartölvur með sér og sumir eru að blogga, uppfæra heimsíður eða skrifa handrit að stuttmyndum. Sérstaklega fannst mér ánægjulegt að sjá Baldur Óskarsson sitja þarna yfir bjórglasi á sunnudaginn og horfa út í loftið. Ég hafði á tilfinningunni að hann væri búinn að leggja drög að næstu ljóðabók þegar hann kvaddi. Ekki spillir fyrir að bæði veitingar og þjónusta á Hressó eru til fyrirmyndar þannig að frekir miðaldra menn eins og ég eiga ágæta samleið þarna með unga liðinu. Það á að vera kaffihús á þessum stað, ekki McDonalds og því síður hvítþvegnir gluggar, en geysilega langt er síðan staðurinn hefur verið svona vel rekinn.