Ég hef verið að grauta í pistlum um helgina en í stað þess að klára einn er ég með þrjá í smíðum. Mér féllust eiginlega hendur við snilldartilþrif Guðna Elíssonar í Lesbókinni, svona eins og þegar Brian Wilson hlustaði á Bítlana. Huggaði mig þó við það að Bakþankar Fréttablaðsins um helgina virkuðu eins og hvert annað píp eftir þann lestur og kannski voru þeir það bara.

Annars hef ég ekki verið með sjálfum mér undanfarið en hvenær er maður það svo sem? Hvar er maður sjálfur? Og út í hvaða fen er ég kominn núna? Og hvað væmnishjal var þetta í mér um óvini á föstudaginn? Ég er óútreiknanlegur. Kannski á ég eftir að mala þau öll mélinu smærra.

Mér gengur illa að halda mér að verki. En seiglast þó áfram.