Nú ætlar ÁBS að vera sanngjarn

http://bokabloggid.blogspot.com/2005/05/hugsjnadruslan-eftir-eirk-rn-nordahl.html Helsta ástæðan fyrir gleði minni yfir ritdómi ÚD um HD eftir EÖN var að ritdómarinn sagði nákvæmlega það sem ég vildi sagt hafa um bókina, en gerði það miklu betur en ég hafði gert. Andúð mín á bókum er ekki andúð á fólki. Fagurfræðileg viðhorf mín eru svo sterk að ég fyllist andúð á því sem stríðir fullkomlega gegn því sem ég vil kalla alvöru skáldskap, heiðarlegan og lifandi skáldskap. Ég viðurkenni að eftir lestur bókarinnar gramdist mér hvað höfundurinn var víða dreginn inn á hið viðurkennda landakort samtímabókmennta okkar. Mér fannst hann svo sannarlega ekki hafa unnið til þess. Mér fannst hann ekki hafa búið til neina sögu heldur hélt hann víða fram athyglisverðum viðhorfum sem sumir gagnrýnendur höfðu gaman af að henda á lofti og gleymdu því að skáldsaga er ekki grein á Kistunni.

Ýmsir kunningjar mínir eru hins vegar mun ánægðari með þessa bók. Ekki hef ég hugmynd um hvers vegna en þeir hljóta að vera jafndómbærir og ég.

Og eftir daglöng hátíðarhöld vegna dóms ÚD er sjálfsagt að birta andstæð viðhorf um, ja á maður að segja, umdeilda bók? Flestir eru nú eflaust að hugsa um eitthvað annað en HD í dag en segjum að hún sé umdeild á meðal okkar sérvitringa sem höfum alvarlegan áhuga á bókmenntum, sunnanlands og vestan.