Hádegisskýrsla: Frægir, hálffrægir, ríkir og fátækir

Borðaði niðurlægjandi hádegisverð á salatbarnum í 10-11 vegna þess að ég hef ekki lengur efni á Hressó. Mikil þrengsli innan um láglauna- og skólaungmenni. Til að fullkomna eymd máltíðarinnar gaus upp úr Topps-flöskunni minni og sullaðist út um allt. Eftir máltíðina stóðst ég ekki freistinguna og fór yfir á Hressó til að fá mér latte (og var þar með í raun búinn að eyða of miklu þrátt fyrir að hafa neitað mér um ærlegan hádegisverð). Á Hressó sá ég sjálfan Sullenberger sem sat þar einn og las Viðskiptablaðið. Virðulegur og greindarlegur á svip og minnti fremur á embættismann en bissnissmann.

Á Laufásveginum hitti ég Hildi Lilliendahl. Hún var ærleg og vingjarnleg og við spjölluðum örstutta stund. Skil ekki þessa tilhneigingu mína að skjóta á hana. Það eina sem hún hefur til sakar unnið er að tjá ekki takmarkalausa aðdáun á mér. En hún á eftir að gera það áður en yfir lýkur.