Ég skrifaði þrjár blaðsíður í nótt og fór ekki að sofa fyrr en um þrjúleytið. Skrifaði við borðstofuborðið heima á vinnufartölvuna. Ég las yfir hluta af handritinu og sá margt aðfinnsluvert, töluvert um endurtekningar í mörgum köflum en það er nú lítið vandamál; aðalatriðið er að þeir virðast bráðlifandi. Ég veit hins vegar ekki hvernig sagan kemur út sem heild.

Í kvöld fer ég í Skáldaspírutengt partý þar sem ég les eitthvað úr handritinu, hlusta á lestur annarra og gítaraspil. Erla er að hugsa um að mæta í gítaraspilið.

Í nýju hægri sinnuðu þjóðmálariti Jakobs F. Ásgeirssonar (Þjóðmál) rekur Páll Vilhjálmsson mjög áþreifanleg dæmi aftur til 8. áratugarins um óbeit Davíðs Oddssonar á auðhringjum. Það er ágætis mótvægi við einhæfa umræðu um Baugsmálin.

Ég keypt nýjustu skáldsögu Pauls Austers, Brooklyn Follies. Síðustu bækur hans hafa verið einum of ruglingslegar, bygging með babúskusniði en þessi virðist ekki vera það, samkvæmt ágripi af söguþræði.