Kostir og gallar

Brotin eru farin úr buxunum mínum. Það er andstyggð. Ég er of latur og óverklaginn til að vera snyrtipinni.

Ég sá Tinnu Ævarsdóttur áðan. Hún var með prjónahúfu á höfðinu sem af einhverjum ástæðum gerði hana líkasta gamalli konu. Síðan sá ég framan í hana, hún brosti og veifaði ákaflega - þá líktist hún barni. Hún á eftir að hata mig fyrir að skrifa þetta.

Ég gaf blóð í dag. Optimal blóðþrýstingur, optimal púls.

Bráðum fæ ég nýja tölvu.

Tölvan sem ég nota er hræðileg. Vegna hennar hef ég ekki getað bloggað fyrr í dag og lyklaborðið er þannig að ég get ekki skrifað Muenchen rétt.

Bráðum fer ég til Muenchen.