Berlín

Var að koma frá Berlín. Bíð ennþá eftir því að Erla hlaði inn myndunum þaðan svo ég geti birt einhverjar hér. Ég bjó í Vestur-Berlín veturinn 1983-1984, þá vægast sagt blautur bak við eyrun. Í þessari ferð var umhverfið oftar en ekki ókunnuglegt vegna þess að svo mikið af kjarnasvæðum borgarinnar núna voru áður partur af Austur-Berlín, t.d. Alexanderplatz. Þá er Potsdamer Platz allt byggt upp eftir að múrinn féll en var áður bara dautt svæði milli múrs og eftirlitsturna austanmegin. Við vorum hins vegar á hóteli skammt frá K-damm og þá götu þekki ég afar vel, t.d. kirkjurnar þrjár við enda göturnar, ein gömul og tvær í nútímastil. Fyrstu mánuðina í V-Berlín forðum bjó ég í Holsteinische Strasse í Wilmersdorf. Við Erla löbbuðum þangað að kvöldi til en ég þekkti mig engan veginn þarna, hefði getað verið staddur í hvaða þýsku borgargötu sem er. Ég bjó hins vegar töluvert lengur í Stephanstrasse í Moabit (eða á mörkum Moabit og Tiergarten) og óneitanlega þyrluðust minningarnar upp þegar við Erla fórum þangað í hábjörtu. Við fórum inn á útivistar- og íþróttasvæðið þar sem við Jón Óskar vorum alltaf að spila fótbolta við Tyrki í gamla daga og kíktum þá á hluta af neðri deildarleik sem var í gangi, rétt eins og svo oft forðum. Við tékkuðum á krá þarna í hverfinu sem ég stundaði mikið á þessum tíma en núna var búið að loka henni. Skilti og verðlisti stóðu enn uppi en innan dyra var búið að rýma allt.

Kreuzberg er að hluta til "hipp og kúl" eins og forðum en núna virkar sá andi miklu ungæðislegri á mig en þá, þar sem ég er orðinn svo gamall. Lokapartur Orianenstrasse er mjög skemmtilegur, frjálsleg kaffihús og gallerí en framan af er gatan steindauð.

Stemningin á K-damm er skemmtileg, ekki síst á kvöldin, þar sem venjulegt fólk fyllir krárnar, hljómsveitir spila gamaldags bandaríska rokktónlist og maður getur kíkt á fótbolta á skjánum.

Við fórum í DDR-safnið sem er mjög skemmtilegt. Sú fortíð sem þar er til sýnis var að miklu leyti hversdagslegur raunveruleiki á þeim tíma þegar ég bjó í V-Berlín.

Kannski kom mér mest á óvart hvað Berlín er vinaleg. Við vorum satt að segja að gera okkur vonir um meira kúltúrsjokk. En þetta er bara venjulegt fólk eins og í Reykjavík. Ég skil ekki alveg hvað það er sem Þjóðverjum frá öðrum svæðum þykir svo sérstakt eða hneykslanlegt við Berlín.

Okkur langar báðum að koma þarna aftur innan tíðar og halda áfram að skoða borgina. Mér er t.d. sagt að Häckischer Markt sé frábær staður en þangað komum við aldrei í þessari ferð. Það torg er eins og flest sem skiptir máli í Berlín í dag, austan megin þess múrs sem nú er horfinn.