Svakalega flott framtíðarsöngkona var næstum því búin að falla út í 7-manna úrslitum í Idol í kvöld, líklega vegna þess að of mikið af vitleysingjum og plebbum tekur þátt í kosningunni. Eins og ég hef áður sagt þá hef ég ekkert vit á músík, hrífst bara af henni, en mér finnast tvær stelpur þarna, Hildur og Heiða, vera langt fyrir ofan einhvern Idol-level, ég sé þær fyrir mér sem áberandi andlit í tónlistarlífinu næstu árin.

Vel má vera að foringjar stjórnarflokkanna séu ekki jafnsjarmerandi og þessar stelpur. Gallinn er sá að af því þjóðin er búin að hafa það ansi gott í tíu ár virðist hún halda að velmegunin sé sjálfsögð. Hætt er við að næstu kosningar verði eins og Idol-keppni og þá vilji fólk fá fersk andlit til að klúðra efnahagsmálunum. Getur fólk ekki skilið að það skiptir engu máli hvort því þykir Halldór Ásgrímsson skemmtilegur eða leiðinlegur, Davíð hrokafullur eða sniðugur. Nánast það eina sem skiptir máli eru efnahagsmálin og það er ekki útlit fyrir annað en botnlaus tækifæri í framtíðinni, vaxandi kaupmátt, nóg af atvinnutækifærum, peninga til að kaupa utanlandsferðir, bækur og plötur. Umfram allt öryggi og tækifæri. Ritfærir kjaftaskar á borð við Hallgrím Helga og Guðmund Andra Thorson munu leggja sitt af mörkum til að koma á skattpíningarsukkstjórn eftir tvö og hálft ár. Þá hafa þeir líka eitthvað til að rífast út af og skrifa mergjaðar áramótagreinar um. Já, kannski langar Hallgrím í kreppu eða verðbólgu. Er þetta endalausa góðæri ekki bara djöfull andlaust?