Ég man það eins og í gær þegar ég skipti um bleyjur daglega. Líklega orðin um fjögur ár síðan síðast. Ég man límplastið á fingrunum og hvernig maður smellti bleyjunni saman, man brakhljóðið í henni. Og litli kjáninn hjalaði framan í mann. Undarlegt eins og ég er mikill klaufi í höndunum að þetta lék mér alltaf í þeim. Ég gat hreinsað burt fullkomlega útklínda drullu og komið barni tandurhreinu í nýja bleyju á augabragði.