Ávextir bindindis?

Hallgrímur Helgason hefur heilsað mér úti á götu í mörg ár, mér til gleði og heiðurs. Í hádeginu mætti ég honum fyrir utan Hótel Holt og hann heilsaði mér glaðlega og vingjarnlega. Hádegiskveðjur hans á förnum vegi undanfarin misseri hafa mér virst svipdaprar, ég hef lesið bloggfærslurnar úr augnaráðinu, kannski þessa hugsun: "Sorglegt hvað drengurinn er mikill vitleysingur, ég hélt hann væri betri en þetta."

Nú kann þetta að vera ímyndun, einhvers konar jákvætt ofsóknaræði. Kannski hittu kveðjurnar í vetur á þunga þanka hans um eitthvað mér óskylt. Kannski hafði hann lokið við frábæran sögukafla þegar hann mætti mér léttstígur í dag og var þess vegna í góðu skapi. Kannski oftúlkaði ég eldri svipbrigði.

Og kannski skrifa ég þetta umfram allt sem dálítinn skyndibita fyrir kvartandi kommentara. Ég er því miður á kafi í vinnu fyrir Landsbankann í kvöld og veit ekkert í minn haus lengur.