Þetta er tími mikilla endurnýjanna og kynni að vera, þegar ég lít til baka, tímapunkturinn í lífi ÁBS þegar hann kom í veg fyrir stöðnun á miðjum aldri. Ferskleiki og endurnýjun í ýmsum þáttum er nauðsynleg núna, ekki síst þar sem ég er að glíma við skáldverk sem verður að öllum líkindum töluvert frábrugðið því sem ég hef sent frá mér áður. Núna ætla ég að fara að taka dálítið til í blogglestri mínum. Um töluverða hríð hef ég verið að lesa bloggsíður af vana, síður sem mér þóttu ýmist góðar áður, en hef ekki gaman af lengur, eða síður sem mér hefur í raun aldrei líkað við, en hef lesið vegna þess að ekkert annað bauðst undir mínu áhugasviði. Núna er ég orðinn hundleiður á þessum síðum og fólkinu sem skrifar þær. Mig langar til að kanna hvað fleira er á boðstólum.

Í fyrsta lagi langar mig til að bæta við fleiri síðum í lessafnið frá fólki sem er að segja frá sjálfu sér og hversdagslífi sínu en flokkast hvorki undir rithöfunda ná þjóðmálarýna. Kynnast lífi fólks upp að hæfilegu marki. - Síðan langar mig að finna nýjar bloggsíður um þjóðfélagsmál og lesa reglulega. Ég mun hins vegar halda áfram að lesa tiltekin vefrit, sem ég hef lesið áður, t.d. pólitísku vefritin og Silfur Egils.

Erfiðast er að finna almennilega bókmenntaumræðu. Þó er aldrei að vita hvað leynist í blogginu en ég nenni ekki lengur að lesa bókmenntagtengdar síður bara af því þær eru bókmenntatengdar.

Ég ætla að grauta í þessu á næstunni. Það eina sem er öruggt er að þrjár síður eru farnar af mínum lista og ég les þær ekkert á næstunni. Ég veit hins vegar ekki enn hvað leysir þær af hólmi.

Það þarf að endurnýja þetta eins og annað.