Var að mæta í vinnuna á sunnudegi þar sem mín bíður nokkuð stórt textaverkefni (ég er hættur að þora að nefna viðskiptavinina hér, óttast að það gæti mælst illa fyrir). Takist mér að ljúka því á skikkanlegum tíma get ég snúið mér að skáldsögunni.

Samkvæmið heppnaðist afar vel á föstudagskvöldið. Mér virtist strákunum lítast svona þokkalega vel á kaflann minn þó að þeir væru með einhverjar aðfinnslur. Gott að vera búinn að viðra eitthvert efni úr sögunni, þá verður hún raunverulegri fyrir mér sjálfum og trúin á að geta lokið henni eykst. Eyvindur las las kafla sem menn voru hrifnir af. Hann er hörkustíllisti og kraftmikill penni. Benni kom og sagði okkur frá Vestfjarðasundinu. Ég spurði aftur og aftur að hvers vegna í ósköpunum hann væri að þessu. Hann hló að því og sagði spurninguna út í hött. Hvers vegna skrifaði ég og bloggaði? Varla hefði ég mikið upp úr því.