Þegar Freyja var lítil laug ég því að henni að Frank Zappa væri afi hennar. Hún var býsna ánægð með þennan afa sem var svo flínkur að spila og syngja og var með allskonar sprell. Hún trúði þessu til a.m.k. fimm ára aldurs. Í kvöld horfðum við saman á myndband með karlinum af tónleikum frá miðjum níunda áratugnum og Freyja rifjaði upp þessar minningar, t.d. hvernig hún hafði þráttað um þetta við eina vinkonu sína: víst væri þessi maður afi hennar!

Við horfðum líka á Pete Townshend djöflast á gítarnum sínum í verkinu Sparks af Tommy á aðeins tveggja ára gömlum tónleikum. Í gítarhamnum verður til einhver undarleg blanda af unglingi og gamalmenni á sviðinu. Freyju fannst hann vera krúttlegur.

Annars nennir Freyja sjaldan að hlusta á "mína" músík, er á kafi í sínum blakkædpísum og Britney Spears og Jennifer Lopez. Það er fínt.