Meðal frægra (þokkalega)

Það er frumherjastemning á NFS í Skaftahlíð, allt í stressi og allt í hers höndum. Egill bað mig taugastrekktur að koma með bókastafla til sín inn í stúdóið. Þrátt fyrir stressið gekk allt snuðrulaust fyrir sig. Hannes Hólmsteinn heilsaði mér afar vinsamlega að fyrra bragði, ég hef ekki hitt hann áður, merkilegt nokk; hann sagðist hafa lesið eftir mig. Augljóslega hef ég einhvern tíma bloggað mig í mjúkinn hjá honum. Flestum þótti tíminn stuttur að þessu sinni enda var mörgum bókum sinnt og þarna saman kominn stór hópur kjaftaska. Halldór Guðmundsson bauð mér far eftir útsendingu niður á Laufásveg, líklega var hann á sama jeppanum og ég stakk mér upp í gleraugnalaus árið 2001, þegar ég hélt að hann væri Páll Þorsteinsson. Við ræddum eitt og annað á leiðinni, flest fellur sjálfkrafa undir trúnaðarskilgreininguna en þó er freistandi að láta þess getið að Halldór fór nokkuð fögrum orðum um Kristjón Kormák, þykir hann vera snjall piltur.