Á laugardaginn var ég í útvarpsþætti með konu sem finnst ágætt að láta börnin sín lesa misjafnlega sannar æsifréttir um barnaníðinga, dýraníðinga, heimilisofbeldi, morð og dóp, en finnst skelfilegt að þau sjái litlar myndir af berbrjósta konum í smáauglýsingadálki sama blaðs. - Reyndar viðkunnanlegasta kona. En stundum finnst mér besta og greindasta fólk tala eins og forritaðir Political Correctness disklingar.

Á hinn bóginn hefur sem betur fer verið mikil og að sumu leyti nýstárleg umræða um nauðganir. Þar er vel að verki staðið að leitast við að fá karlmenn til að taka ábyrgð á þeirri umræðu. Auk þess er ég hlynntur því að tekið sé á raunverulegum vandamálum í aktívisma en ekki ímynduðum. - Og nú á einhver eftir að kommenta og segja að það sé tengsl á milli nauðgana og símaauglýsinganna í DV. Ég fer ekki út á þá braut, það er margra áratuga deiluefni og svarið er bæði já og nei.