Kosturinn við blogg er sá að engin takmörk eru fyrir því hvað hægt er að skrifa þar um lítilfjörleg efni. Samt virkar það. Í kvöld ætlaði ég að skrifa færslu um rautt kápubelti en af einhverjum dularfullum ástæðum langar mig frekar að skrifa útvarpspistil um það. Það hljómar ekki vel en spennandi verður að sjá útkomuna.

Annað: Skyndilega flaug mér sú staðreynd í hug að mér líkar vel við unglinga. Mér hefur í rauninni líkað afar vel við þá lengi án þess að hugsa út í það. Maður hugsar nefnilega ekki um unglinga frekar en kettina sem spígspora um Þingholtin. En mér líkar bæði vel við ketti og unglinga. Mér þykir, held ég, vænt um unglinga, en það gefur til kynna að ég sé að verða gamall.