Gestapenni

Vináttulandsleikur Þjóðverja og Bandaríkjamanna á miðvikudagskvöld verður eflaust ekki minnisstæður þó að ég hlakki mikið til að horfa á hann heima hjá vini mínum, Jóni Óskari. Hins vegar gæti þessi heimsókn orðið minnisstæð þar sem Bergdís, kona hans, nálgast það nú mjög að fæða þeirra fjórða barn. Ég sagði í tölvupósti til Jóns Óskars að mér þætti það ekki ónýtt að horfa á fótboltaleik og taka á móti barna sama kvöldið. Hann svaraði mér á þessa leið:

"Sjálfum fannst mér meira heillandi að vera staddur við Indlandshaf, langt inni á átakasvæði undir stjórn hinna herskáu Tamíla Tígra, þegar Bergdís hringdi í mig og sagði mér að Sturla væri fæddur þremur vikum fyrir tíma. Ég settist inn á lítinn veitingastað við sjávarmálið og bað einn Tamílann að færa mér bjór og sígar og horfði svo út á flóann. Fjórum mánuðum síðar þegar ég kom heim og sá drenginn orðinn stórann og flottan kom svo Tsunamí flóðbylgjan yfir þennan veitingastað og lagði hann og þorpið í rúst.

Þegar Salvör átti að fæðast, var ég fastur inni í stórskotahríð í Sarajevó. Við sluppum svo út með franskri herflugvél stutt hopp yfir á herflugvöll í Split í Króatíu. Alþjóðaflugvöllurinn í Zagreb var lokaður þannig að ég leigði mér bílaleigubíl og keyrði yfir Slóveníu til Graz í Austurríki. Þaðan náði ég flugi heim í gegnum Köben og Salvör fæddist daginn eftir. Tveimur dögum síðar fór ég til Kína með Utanríkisráðherra meðan Bergdís var enn á fæðingardeildinni. Í þeirri ferð fór ég meðal annars og skoðaði vopnahléslínuna milli Suður- og Norður-Kóreu, sem var mjög eftirminnilegt. "

Jón Óskar hefur alltaf verið maður stórtíðindanna og ég maður litlu blæbrigðanna í hversdagsleikanum.