Það er dálítið erfitt að átta sig á réttu og röngu í heimi hinna pólitískt réttrúuðu. Sverri Jakobsson hefði ég talið í hópi þeirra. Hann skrifar að mörgu leyti þarfa grein um refsigleði í bandarísku réttarkerfi en eyðileggur hana síðan með eftirfarandi dæmi:
"Í Bandaríkjunum þykir sjö og hálfs árs fangelsi hæfileg refsing fyrir kennslukonu sem „tældi“ 12 ára strák. Sá maður er nú orðinn fullorðinn og gerir sér enn ekki grein fyrir því að hann sé fórnarlamb. En hver veit nema að hann hafi orðið fyrir ósýnilegum sálrænum skaða út af þessu? Var ekki réttast að senda þessa kennslukonu í langa fangavist, svona til vonar og vara?"
Hefði pólítískt réttrúaður getað hugsað sér að tilfæra svona dæmi með karlmann í hlutverki kennarans? Hvað köllum við karlkennara sem tæla 12 ára nemendur sína? Barnaníðinga.
Hefði ég haft gott af því að hafa mök við kennarann minn þegar ég var í 12 bekk í Landakotsskóla? Ansi er ég hræddur um að veröld mín hefði farið á hvolf.
Er þetta línan á hinu feminíska, samfylkjaða og vinstrigræna svæði?
Er konum allt leyfilegt í kynferðismálum en körlum ekki?
2 Comments:
Komiði sæl. Ég er ekki alveg sammála viðhorfi Pez og lögin eru það heldur ekki. Áður en lengra haldið vil ég þó taka fram að ég tel 7 ára fangelsisdóm allt of harða refsingu fyrir kynferðisbrot af þessu tagi og ekki ætla ég að mæla bót refsigleði Bandaríkjamanna (nú né okkar Íslendinga í fíkniefnamálum, en það er önnur saga). Eflaust er það svo að kynferðislegt samneyti barna eða unglinga við fullorðna veldur ekki í öllum tilfellum skaða, en hættan á sálarskaða er án efa alltaf fyrir hendi. Ég held hins vegar að kynferðislegt samneyti við börn sé ávallt misnotkun, þó að með samþykki og jafnvel einlægum vilja barnsins sé enda hefur það ekki þroska til að meta þessa löngun sína. Fullorðið fólk, konur og karlar, eiga einfaldlega að láta börn í friði á þessu sviði og því yngri sem börnin eru því verri er verknaðurinn.
Ég vissi reyndar að þú værir sammála mér. En það er erfitt að tjá þá tilfinningu því skoðanaskipti á prenti eru þrátt fyrir allt takmarkaður tjáningarmáti. Ég viðurkenni líka að kynferðisbrot gegn börnum hafa afar misjafnlega alvarlegar afleiðingar. Ef ég væri sá ógæfusami vesalingur að girnast dóttur mína, sem er 9 ára, og hefði ekki hemil á þeirri löngum, þá myndi ég eyðileggja líf hennar. Vel má hins vegar vera að 12 ára drengur sem óvænt fær að snerta sköp kennarans síns, beri engan skaða af því. Engu að síður er kynlíf barna og fullorðinna ólöglegt, og það ekki að ósekju, og það hlýtur að eiga jafnt yfir karla og konur að ganga.
Því er heldur ekki að neita að mér finnst oft stutt í óheilindi og hræsni vinstra megin við miðju, þar sem vindhanar ráða för. Vinstri grænir er flokkur sem hefur á stefnuskrá sinni að nánast gera sjálfsfróun (þ.e. sjálfsfróun karla) ólöglega. Vændisfrumvarpið margfræga er upphaflega orðið til í höndum þingkvenna Vinstri grænna og þar hafa verið inni ákvæði sem kveða á um fangelsisdóma fyrir áhorf á klámmyndir og klámvafr á netinu (nokkuð sem gerir mig að síbrotamanni). Það er því undarlegt að rekast á svona mótsagnir í málflutningi sem ættaður er úr þessum flokki, jafnvel þó að viðkomandi einstaklingur hafi ekki tekið þátt í þessari ofstækisumræðu.
Skrifa ummæli
<< Home