Drengir

Kjartan mútaði mér til að fara með sig og vini sínum í bæinn til að kaupa Pókemon-myndir í Nexus með því að bjóða mér fótboltaleikjamót í Fifa 2009 með þeim báðum. Sammælst var um að hittast fyrir utan Háskólabíó klukkan þrjú. Ég var þá að koma úr Fílunni hjá Páli Skúlasyni á Háskólatorgi (við spjölluðum saman í hléinu, því hann kannaðist við mig en gat ekki komið mér fyrir sig; ég rifjaði upp fyrir honum að hann hefði kennt mér tvö eða þrjú námskeið rétt fyrir og um Viðeyjarviðreisn DO og JBH; "betra er seint en aldrei", sagði ég, ég væri mætti aftur til að klára fíluna hans og skrifa BA-ritgerð hjá Gunnari Harðarsyni).

Þegar ég kem að Háskólabíó eru drengirnir orðnir þrír, Kjartan og tveir bekkjarfélagar. Þeir voru að koma út úr Landsbankanum, hver með sitt rjúkandi plastmál. Kjartan með espressóbolla og nokkra sykurmola, hinir tveir með tepoka ofan í heitu vatni; þeir höfðu semsagt allir þegið ókeypis veitingar þessa banka sem áður var allsnægtahirsla sem öllum um veitti allt sem um var beðið svo að segja; en nú borgum við og í framtíðinni þessir strákar ofboðsskuldir og vanrækslusyndir eigendanna.

Drengirnir sötruðu og sykurvættu þessa drykki sem þeim eru ekki tamir, einfaldlega af því þeir voru í boði og þeir voru fullorðins og spennandi. Þetta var óskaplega fyndin sjón og inspírandi.