Ég er á leiðinni að fá minn fyrsta slæma ritdóm í mörg ár og annan slæma ritdóminn á öllum ferlinum. Og það sem meira er, ástæðan fyrir slátruninnni verður sú að gagnrýnandinn er með flensu og er orðinn þreyttur á því. Ég rakst fyrir tilviljun á bloggsíðu nýjasta gagnrýnandans á Fréttablaðinu, það er ung stúlka sem ég held að sé nýútskrifuð úr bókmenntafræði. Hún er búin að dagfæra að hún sé að lesa bókina mína og núna er búin að játa að hún hafi verið orðin svo hrikalega pirruð á veikindunum sem hafa hrjáð hana undanfarið að hún hafi slátrað bókinni í fyrsta uppkasti. Hún vonar að hún verði búin að ná sér áður en hún hreinskrifar gagnrýnina, vonar það mín og sín vegna.
Þetta verður nokkuð söguleg stund og kemur sér eflaust ekki vel fyrir söluna. Á hinn bóginn hef ég kannski ekki gott af endalausu hrósi. Hins vegar verður þetta ennþá afdrifaríkara fyrir gagnrýnandann sem þar með dæmir sig úr leik, því hún er þegar búin að gefa það út opinberlega að mat sitt á bókinni hafi ekkert með bókina sjálfa að gera heldur hennar eigið heilsufar. Þetta er skelfileg byrjun á ferli gagnrýnanda og ég mun að sjálfsögðu gera mitt til að vekja athygli á þessum óheilindum. Ég efast um að þessi gagnrýnandi verði langlífur.
"Ég er með óráði. Er orðin svo pirruð á að vera lasin að ég slátraði gjörsamlega bókinni sem ég var að lesa. Vona okkar beggja vegna að ég verði hressari á morgun þegar ég endurskrifa. Skál fyrir enn einni andvökunótt!"
Þetta eru orð sem gætu orðið fræg. Ummælin sem dæmdu Melkorku Einhversdóttur úr leik sem gagnrýnanda, strax í þriðja ritdómi hennar á ferlinum.
7 Comments:
Hljómar ekki sérlega uppörvandi. Vonandi jafnar stúlkukindin sig og skrifar það sem henni raunverulega finnst.
Ég reyni að afstýra þessu. Ef það tekst ekki mun einhver fá að iðrast þessara vinnubragða vel og lengi.
Ertu plebbi ágúst? Auðvitað slátrar hún bókinni. Að veikindum sé um að kenna er rangt nema að því leyti sem sauðsháttur þinn við ritun bókarinnar geti kallast veikindi. Sauður.
Æi, lestu bókina áður en þú talar um hana. Nei, auðvitað gerirðu það ekki, eða kannski bækur yfirleitt?
Það er svei mér að rignir upp í nefið á þér! Menntahrokinn lekur gjörsamlega út úr tölvunni minni þegar ég les þetta. ,,Stúlkukindin" og ,,einhver mun iðrast."
Þó ég sé duglegur við lesturinn hef því miður ekki lesið bók eftir þig en ég efast um að slæmur dómur muni nokkurn tímann teljast sögulegur.
-Tryggvi Gunnarsson
Sæll, Tryggvi. Ég kann vel að meta harða og heiðarlega gagnrýni sem sett er fram undir nafni, eins og þú gerir. Megir þú gagnrýna þessi bloggskrif sem oftast. "Stúlkukindin" voru ekki mín orð heldur komment frá lesanda, eins og þú sérð. Ég tel mig ekki ráðast á persónu konunnar heldur vinnubrögðin. Ef þú kannar bloggsíðu hennar sérðu hvað hún gerir sig seka um. Ef þessi vinnubrögð verða ekki leiðrétt mun einhver fá að iðrast þess vegna þess að ég mun einfaldlega benda á þennan link þar sem fram kemur að gagnrýnandinn lesi bók sem hún ætlar að gagnrýna í hitasóttaróráði og skrifi ritdóminn veik og yfir sig pirruð á veikindunum. Ef þetta gengur eftir bendi á þessi vinnubrögð og það framferði víðlesnasta blaðs landsins að birta ritdóm sem orðinn er til með þessum hætti. - Skrif á bloggsíðu eru marktæk eins og önnur opinber birting enda stend ég og fell með því sem ég birti sjálfur á þessari síðu.
Það er ýmislegt til í þessu en mér finnst engu að síður ekki vera hægt að birta ritdóm sem orðið hefur til með þessum hætti. Það er fyrir það fyrsta ekki hægt að skilja sumar sögurnar mínar ef fólk les þær fárveikt.
Skrifa ummæli
<< Home