Ég snæddi morgunmat á Grandakaffi í morgun með mömmu. Það er mjög orgínal staður, gestirnir vinnandi fólk úr nágrennninu, veitingarnar í anda 7. áratugarins. Þá er heillandi að sjá tvistinn standa þarna á endastöðinni sinni, mig minnir að Óskar Árni hafi skrifað um það í prósaljóði frá 1999.