laugardagur, október 11, 2008

Mun kreppan greiða leið sósíalfasismans?


Það er óhugnanlegur leikur að taka öfga í pc-viðhorfum (pólitískri rétthugun -flathyggju) og ýkja þá pínulítið. Það er gert í þessari frönsku skáldsögu, Litla stúlkan og sígarettan. Höfundur leikur sér með tvennar pc-öfgar, annars vegar hernaðinn gegn reykingum (og tengir hann líka við umhverfisverndarhyggju), hins vegar dýrkun og upphafningu á börnum. Hvorttveggja mjög áberandi í samtímanum. Barnakarlinn ég, sem er alltaf að leika við strákinn minn, gisti með honum í fótboltaferðum úti á landi og er bekkjarráðsfulltrúi hjá stelpunni í Hagaskóla, ég hef hvað eftir annað geðvonskast á þessu bloggi yfir hjárænulegri og falskri barnadýrkun sem veður uppi í samfélaginu, engum til góðs og börnunum örugglega ekki. Ég skelli upp úr þegar ég les þetta sama óþol fyrir upphafningu barnsins í hugskoti aðalpersónu bókarinnar.
Í sögunni skellur tveimur meginþráðum saman: 1) Dauðadæmdur fangi krefst þess að fá að reykja síðustu sígarettuna sína áður en hann er tekinn á lífi. Annars vegar hefur hann lagalegan rétt á því, hins vegar er bannað að reykja í fangelsinu. Úr þessu verður mikið mál sem fer til Hæstaréttar. Þá kemur til sögunnar þriðji meginþáttur í háðsádeilu bókinnar: raunveruleikasjónvarp og auglýsingamennska samtímans. Með fjölmiðlaskrumi er fanginn gerður að þjóðhetju og loks náðaður af forsetanum.
2) Á sama tíma gerir borgarstarfsmaður sig sekan um að reykja sígarettu inni á klósetti í ráðhúsi borgarinnar. Hann gleymir að læsa að sér og lítil stúlka kemur að honum reykjandi. Ekki er þverfótandi fyrir börnum í ráðhúsinu enda hefur borgarstjórinn látið útbúa þar stórt dagvistarheimili og börnum vaða uppi, dýrkuð af borgarstarfsmönnum og njóta ávallt forgangs.
Aðalpersónan þolir hins vegar ekki börn og segir telpunni að drulla sér burtu. Hann er hins vegar sakaður um að hafa leitað á stúlkuna og lokkað hana með sér inn á klósett. Stuttu síðar er hann brennimerktur sem barnaníðingur og allar varnir gegn þessum fáránlega áburði virðast vonlausar.
Rekjum söguna ekki frekar. Nóg er sagt. Meira um bókina hér: http://www.skrudda.is/default.asp?p=1&id=161
***
Það sem hefur alltaf hrifið mig við frjálshyggjuna er einstaklingsfrelsið, ekki peningarnir og hagfræðin. Mér hefur alltaf þótt frjálshyggjumenn leggja áherslu á frelsi einstaklingsins á meðan vinstri menn leggja áherslu á velferð og forgang hópa (konur, börn, svartir, samkynhneigðir, vændiskonur). En ef allir eru jafnfrjálsir þarf ekki að berjast fyrir réttindum hópa enda hættir slíkri baráttu alltaf til að vera á kostnað réttinda einstaklinga sem standa utan hópanna.
Frjálshyggjan er að klikka úti um allan heim vegna þess að hið taumlausa fjármálafrelsi gekk ekki upp. Hér á landi blæðum við skelfilega fyrir það að bankarnir fengu að vaxa ríkinu margfalt yfir höfuð, fjárplógsmenn sem ættu í raun bara að reka súlustaði keypti hverja tuskubúðakeðjuna af annarri og fengu lánað úr sjóðum sem geymdi sparifé sem átti að vera ávaxtað án áhættu. Svo fátt eitt sé nefnt.
Við þessu verður að bregðast með heiftarlegri miðstýringu. Við erum að hverfa aftur til blandaða hagkerfisins á sjöunda og áttunda áratugnum, vonandi ekki enn lengra aftur.
En á þeim tíma gat fólk eins og mamma mín rekið sjoppur og litlar matvöruverslanir. Öll viðskipti hér á landi hafa undanfarin ár verið á hendi örfárra risastórra viðskiptablokka. Þegar við jöfnum okkur eftir hrunið gætu skapast splunkuný viðskiptatækifæri fyrir venjulegt fólk, það verður miklu meira pláss á markaðnum. Þannig veitir blandaða hagkerfið sumpart meira frelsi því það þrífst ekki eins mikil samþjöppun á markaðnum í því; í blandaða hagkerfinu hefur ríkið sjálft verið óþarflega fyrirferðarmikið, ekki viðskiptablokkir.
En mun miðstýringin verða til þess að virðingin fyrir einstaklingsfrelsinu þverr aftur? Myndast opnari sóknarfæri fyrir sósíalfasismann sem svo sannarlega hefur látið bera á sér undanfarin ár, en hefur alltaf verið í minnihluta? Árið 1999 las ég frumvarpsdrög frá Vinstri grænum um bann við kynlífsþjónustu. Sum ákvæði frumvarpsins voru þannig að þau fóru mjög nálægt því að banna sjálfsfróun karlmanna. Í það minnsta var þar hægt að fá eins árs fangelsisdóm fyrir að kaupa sér klámblað eða brása pornó á vefnum.
PC-fasismi hefur lengi vaðið uppi en kannski mun kreppan og breytingarnar sem hún veldur færa honum alræðisvald.
Mér er þegar farið að hrjósa hugur við öllu réttsýna fólkinu er sem nú er byrjað að tala um að hefja þurfi til vegs og virðingar sannari og fegurri gildi en frjálshyggjan hélt á lofti. Mér hrýs hugur við öllu presta-, feminista- og félagsfræðingastóðinu sem gæti fyllt mannlífsbótanefndir með valdheimildir næstu árin. Feministastrákarnir eru byrjaðir að veifa sínum bleiku bókum, Páll Skúlason heimspekingur mætir í hvert viðtalið af öðru og prestarnir blogga sem aldrei fyrr.
Allir að níða niður frjálshyggjuna því nú er lag fyrir forræðishyggju.

föstudagur, október 10, 2008

Brot

Getur einhver sagt mér hvers vegna ekki er búið að lækka vexti? Hvers vegna lækkaði Seðlabankinn þá ekki á mánudaginn? Á þriðjudag? Á miðvikudag eða í gær? Hvers vegna ekki í dag? Er til sá maður á landinu sem gæti mælt því í mót að lækka ætti vexti strax?

****
Þegar útrásarbröltið stóð sem hæst hugsaði maður: Það skiptir engu máli hvort þessi leikfangakeðja Jóns Ásgeirs fer á hausinn eða ekki, þetta eru hans peningar. Og það sama gilti um aðrar fjárfestingar erlendis. Ég hélt að mér kæmi þetta ekki við. Ég er líka bara amatör.
Gallinn er sá að fjölmargir aðrir sem meira vit hafa á fjármálum föttuðu ekki afleiðingar krosseignatengslanna, föttuðu ekki að allt brölt þessa manna var partur af sömu spilaborginni sem nú er hrunin.
Ef við lifum þetta af gæti útkoman orðið skemmtilegra þjóðfélag. Þar sem örfáar viðskiptafblokkir eiga ekki allt. Þar sem venjulegur maður getur opnað sjoppu á götuhorninu og lifað góðu lífi af henni.
Þar sem fjármálavaldið verður bara einhver sætur kolkrabbi, hlægilega lítið ríkur miðað við útrásarvíkingar síðustu ára.

fimmtudagur, október 09, 2008

Þetta er ekki tíminn fyrir athyglissýki

Tónlistarmenn

Nýlistarmenn

Blaðamenn með feminisma á heilanum og með Kúbukomplex

Blaðamenn með framígripsáráttu til að leika sitt hörkuhlutverk

Þið öll ofannefnd og fleiri: þetta er ekki tíminn til að láta ljós sitt skína. Síst af öllu á blaðamannafundum forsætisráðherra þessa dagana. Við þurfum upplýsingar og upplýsandi umræðu um nákvæmlega það sem er að gerast þessa dagana og hvernig á að bregðast við því.

Og má ég minna feministana á að í morgun var kona ráðin bankastjóri Landsbankans. Sem raunar er algjört aukaatriði í mínum huga, a.m.k. hvað snertir stöðu mála þessa dagana.

þriðjudagur, október 07, 2008

Til háborinnar fyrirmyndar

http://www.visir.is/article/20081007/FRETTIR01/779831762/-1

Það er nákvæmlega svona sem á að bregðast við kreppunni. Allt á sér tvær hliðar og nú spilar Icelandair út góðu hliðinni á því versta sem komið hefur fyrir Ísland í langan tíma. Þetta er frábær röggsemi, frumkvæði af bestu gerð. Gangi þeim allt í haginn.

Var Steinn Steinar virkilega að yrkja um banka?

Það er ótrúlegt hvað kvæðið heldur sér þegar skipt er út orðinu banki fyrir orðið draumur:




Í banka sérhvers manns




Í banka sérhvers manns er fall hans falið.
Þú ferðast gegnum dimman kynjaskóg
af blekkingum, sem brjóst þitt hefur alið
á bak við veruleikans köldu ró.


Þinn banki býr þeim mikla mætti yfir
að mynda sjálfstætt líf, sem ógnar þér.
Hann vex á milli þín og þess, sem lifir,
og þó er engum ljóst, hvað milli ber.


Gegn þinni líkamsorku og andans mætti
og öndvert þinni skoðun, reynslu og trú,
í dimmri þögn, með dularfullum hætti
rís bankans bákn og jafnframt minnkar þú.


Og sjá, þú fellur fyrir banka þínum
í fullkominni uppgjöf sigraðs manns.
Hann lykur um þig löngum armi sínum,
og loksins ert þú sjálfur bankinn hans.

mánudagur, október 06, 2008

Bein útsending

Við vinnufélagarnir höfum svo oft hist í setustofunni við móttökuna og horft á saman á fótboltaleiki á flatskjá. HM 2006, EM 2008, stórmót handboltalandsliðsins. Svo margar góðar minningar.

Núna erum við að fara að hittast þarna, drjúgur hópur, til að hlusta á ávarp forsætisráðherra.

Það er eftirvænting en engin tilhlökkun.

Og það verður enginn bjór að þessu sinni.

Það er erfitt að njóta lífsins í óvissu- og upplausnarástandi.

Fögnuður minn yfir bikarmeistaratitli KR á laugardaginn var m.a.s. hálfvolgur og máttlaus.